Roadtrip - deel 2: Jutland

Na Kopenhagen is Aarhus de grootste stad van Denemarken. Het is een studentenstad en dat merk je gelijk aan de levendige sfeer. We verblijven hier drie nachten. De eerste dag nemen we de tijd om de stad te ontdekken. De Latijnse wijk is het meest charmant met haar klinkerrijke straatjes, leuke boetiekjes en caféetjes. De Åboulevarden is ook een aanrader. Het is een promenade met een aantal leuke restaurants met terras langs het water van de Aarhus rivier (de Århus Å). Je kunt er heerlijk mensen kijken. We eten daar elke avond bij een ander restaurant. 

Wat je ook niet mag missen is het ARoS kunstmuseum. Het gebouw wordt gesierd door 'Your rainbow panorama'. Vanuit onze hotelkamer zien wij bezoekers de hele dag door de regenboog lopen. Dat willen wij natuurlijk ook zelf ervaren. Daar verwijst de titel ook naar: iedereen heeft een eigen ervaring. Het is leuk om te doen. Vond geel het meest prettig om doorheen te kijken. Ondanks dat blauw natuurlijk mijn kleur is. Verder zijn er in het museum veel wisselende tentoonstellingen. Niet per se onze smaak, maar daar kunst draait natuurlijk ook mede om dingen zien en ervaren die je normaal niet doet. Er hangen overigens zeker ook een aantal mooie schilderijen. Verder brengen we een bezoekje aan de botanische tuin en het stokrozen-gekleurde-huisjes-straatje Møllestien. 

 

           

 

 

          

 

 

 

Ik vergeet trouwens dat onze eerste stop in Jutland helemaal niet Aarhus was, maar Billund. De stad van de Lego. De meesten kennen het van Legoland, maar wij houden het bij een bezoek aan het Legohuis. Hier is van alles interactiefs te doen (je kunt onder andere racen met je zelfgemaakte raceauto, bijen voeren met Legorobots of je eigen creatie tot leven laten komen en een dansje zien doen) en overal staan sowieso bakken met lego om mee te bouwen. Maar het mooiste is eigenlijk dat de ouders het net zo naar hun zin hebben als de kids. De geschiedenis van het merk is in de kelder te vinden. Onze favoriete etage. Niet alleen omdat we hier lego en Fabuland tegenkomen dat we vroeger zelf hadden, maar ook omdat het inspirerend is om te lezen hoe het merk groot is geworden en hoe het groot heeft weten te blijven. Heel knap, net zoals over hoe alles tot in de kleinste details in het Legohuis is nagedacht. 

 

Goed, weer terug naar Aarhus. De tweede dag pakken we de auto om naar het plaatsje Ebeltoft te rijden. Dit ligt in natuurpark Mols Bjerge. Eerst nog een stop bij Postkær Stenhus, het oudste hunebed van Denemarken. We maken daar ook nog een korte wandelng waar ik deze (heel mooi gelukte…al zeg ik het zelf) foto maak van de eenzame boom. Ebeltoft is een plaatsje aan de kust met een aantal gezellige winkelstraatjes. Er zijn ook veel restaurantjes en voor de lunch kiezen we er willekeurig een uit. Het blijkt een schot in de roos. Het is een oud pand met houten balken, er staat een echte kaars op tafel in een koperen kandelaar en we eten er heerlijk smørrebrød met onder andere zelfgemaakte kipsalade. En het ziet er ook zo mooi uit. Op de terugweg willen we nog een wandeling maken, maar op de informatieborden staat niet aangegeven hoe lang de routes zijn. We starten, maar na een aantal minuten flink klimmen kiezen we er toch voor om weer terug te gaan naar het hotel. We hebben niet de juiste schoenen aan en moeten sowieso nog een uurtje rijden. 

 

     

 

 

Tot nu toe hadden we alleen het hotel in Odense vooruitgeboekt en het blijkt niet altijd gemakkelijk om kort van tevoren een hotel te vinden waar we naartoe willen. Er wordt nog veel aangeboden waar je een gedeelde badkamer of toilet hebt. Tja... Uiteindelijk kiezen we ervoor om de volgende twee nachten in Esbjerg te slapen. Op weg daarnaartoe stoppen we in Ribe. Dit is een middeleeuws stadje dat in de reisgids en allerlei blogs wordt aangeprijsd. En niet zonder reden. Ook hier een grote kerk in het midden, waar we natuurlijk even naar binnen lopen, met eromheen allemaal leuke authentieke klinkerstraatjes. Er loopt ook een kanaal door Ribe met nog een heus schoepenrad. Ik beland ook nog in een tweedehanswinkeltje waar ik 2 oude lijstjes op de kop tik. Eigenlijk om hetgeen erin zit eruit te halen en ze voor iets anders te gebruiken, maar de alleraardigste eigenaar van de winkel geeft mij een korte geschiedenisles. In een van de lijstjes zit een authentiek stembiljet van toen er gekozen kon worden welk gebied er bij Duitsland moest gaan horen en welk gebied bij Denemarken. Was vast na een bepaalde oorlog, maar dat heb ik niet onthouden. Ik laat het voorlopig maar even in het lijstje zitten... 

 

Esbjerg op zondagavond blijkt volledig uitgestorven. Het heeft een van de langste Deense voetgangerstraten met allemaal winkels, maar er is bijna niemand te bekennen. De Denen genieten op zondag echt van hun rust, wordt ons verteld door de ober van het restaurant waar we eten (gelukkig is er iets open). Ze hebben alleen een Deense kaart en trust me, daar is soms geen chocola van te maken, maar we eten lekker. Het valt op dat alles hier echt vers is. De hotelkamer heeft jammer genoeg geen airco (en is niet de enige daarin is onze ervaring) en we verschuiven het bed omdat je er anders maar van 1 kant in kan. Het hotel is pas een half jaar open, dus hier is wat ons betreft niet goed over nagedacht. Alles is wel op en top naar Deens design ingericht en je ontbijt met een prachtig uitzicht op de 17e verdieping.  

Op maandag rijden we eerst langs 'Man meets the Sea'. Vier 9 meter hoge witte beelden die uitkijken over de oceaan. Daarna gaan we nog even het centrum in en nou ja, op maandag zijn de Denen weer out in full force. En tot mijn vreugde is er op het centrale plein waar we de avond ervoor gegeten hebben een kofferbakmarkt! Erik oppert nog om eerst even door te lopen, die ziet de bui al hangen, maar je kunt natuurlijk niet het risico lopen dat iemand voor je net datgene wegkaapt wat je wil hebben. Dus we struinen eerst langs de kraampjes. Oké en om Erik tegemoet te komen eten we daarna een lekker taartje op het terras. 

Esjberg is de vier na grootste stad van Denemarken (hou je het nog bij: Kopenhagen, Aarhus, Odense en dan dus Esbjerg) en ligt aan zee. We rijden ’s middags langs de kust, wandelen op het strand en genieten van een ijsje. Erik vindt nog allerlei barnsteen (hoopt hij ;D). ’s Avonds hebben we een plekje gereserveerd in het restaurant van het hotel…die op de 17de verdieping dus…en daar genieten we van heerlijk eten en cocktails. De ober overtuigt ons dat het traditie is dat je met een cocktail begint. Nou, ik moet zeggen dat mijn virgin cocktail heerlijk smaakte. Naar de rekening achteraf kijken we maar niet (spoiler: hieronder verklap ik hoeveel die van Erik kostte…die met alcohol). 

 

 

  

 

We wilden de laatste dagen eigenlijk langs de kust logeren, maar zoals gezegd zijn (naar onze smaak) goede hotels niet gemakkelijk te vinden. Er zijn wel veel vakantiehuizen, maar die boeken voor 2 nachten is geen optie. Dan maar een dagtripje naar het meest zuidelijke Deense waddeneiland: Rømø. Achteraf zijn we er niet rouwig om dat we daar niet konden logeren. Sowieso is het druk en als we naar het strand gaan (en we hadden dit al gelezen en een keer in Amerika meegemaakt) blijkt dus dat je met de auto erop mag. Ik weet het niet. Voor ons Nederlanders is dit zo tegennatuurlijk. Er staan bordjes dat ze alles doen om de natuur te beschermen en ondertussen rijden er campers en auto’s af en aan. Het is wel een heeel breed strand en voor mensen die slecht ter been zijn of megaveel mee willen nemen is het natuurlijk een uitkomst, maar wij blijven het raar vinden. We eten op het strand een typische Deense hotdog…nou ja, de eigenaar van het tentje is een Duitser die een beetje Nederlands spreekt en als ik geen ketchup of mosterd maar mayo op mijn hotdog vraag zegt ie dat zijn hart daarvan gaat huilen. Toch doet hij het en het smaakt helemaal prima. 

 

 

Op naar de laatste stop van onze reis: Sønderborg. De plek waar de 3de etappe van de Tour de France dit jaar eindigde. Deze plaats stond vooraf niet op mijn lijstje, maar geheel onterecht. Wat een leuk havenstadje zeg. Echt met zo’n houten wandelpromenade langs de kade waar schepen liggen om te overnachten. Allemaal terrasjes erlangs waar we die avond ook eten. Een aanrader dus! Na het eten maken we nog een wandeling om de stad te verkennen. We hebben al op Google Maps gezien dat er een klein strandje is met een stadspark eromheen. Dat is ons plan voor woensdag: lekker relaxen en even nergens heenrijden of niets bezoeken. De voorspelling is dat het mooi weer wordt, dus dat zit mee. Het strand blijkt de volgende dag nogal vol kiezels, dus we leggen ons plaid neer op het gras onder een boom en kijken heerlijk uit over het fjord naar alle boten die voorbijvaren. We lezen wat en doen dus even heerlijk niets. Zeer geslaagde laatste dag. 

 

    

 

Oh, en op Jutland geen mensen of dieren die elkaar kwijt raakten. Wel een oudere mevrouw bij het ontbijt die haar telefoon kwijt was. Na een zoekactie door het bedienend personeel bleek dat ie toch gewoon in haar tas zat. 

 

Het leuke van reizen is natuurlijk dat je veel over een land te weten komt. Hieronder een aantal van onze ervaringen en de weetjes die we bij sommige dingen opgezocht hebben. 

 

Ervaringen/Weetjes: 

• Er is hier nog gigantisch veel ruimte. Opgezocht: Denemarken is iets groter dan Nederland, maar heeft slechts 5,5 miljoen inwoners. 
• Je ziet veel jongeren met matrozenpetjes. Opgezocht: Deze krijg je als je geslaagd bent. We zagen ook dat ze soms aan de binnenkant allemaal boodschappen van medegeslaagden bevatten...soort jaarboek dus. 
• Denen zijn zeer vriendelijk en spreken goed Engels. Dit laatste is wel nodig, want ook al zijn sommige woorden goed te ontcijferen anderen weer totaal niet. Opgezocht: ost is bijvoorbeeld kaas, nou ik herleid dat nergens naar. 
• Denen houden van hun vlag. Die zie je overal en nergens opduiken, ook echt als vlaggetjes aan stadsbussen en veel huizen hebben een grote vlaggenmast in de tuin. 
• Het is wel waar dat Denemarken vrij prijzig is. De kroon spande Erik zijn cocktail van 16 euro. Die van mij was maar € 7,25 en die had niet eens alcohol :D Zoals gezegd, ze waren beiden wel erg lekker. 
• Kruispunten kunnen zeer ingewikkeld zijn. Soms gaat het licht voor zowel fietsers, wandelaars en de automobilisten die rechtdoor rijden én afslaan tegelijkertijd op groen. Als afslaande partij moet je wachten tot iedereen weg is en dan staat het volgende stoplicht voor rechtdoor soms alweer op groen en sta je daar nog. 
• Overal langs de wegen zie je heel veel verschillende wilde bloemen en stalletjes met verse producten zoals aardbeien, nieuwe aardappelen, bloemen en honing. Niets opgezocht: gewoon zeer charmant. 
• Rabarber limonade blijft mijn favoriete nieuwe ontdekking. Heb het in Nederland nog nooit op de kaart zien staan, dus daar moeten ze maar eens snel verandering in brengen. 

Roadtrip – deel 1: Funen

De Denen noemen dit eiland in het midden van hun land ‘Fyn’ en fijn is het zeker. Prachtig groen glooiende landschappen. Dat is onze eerste indruk als we zondag aan het einde van de middag vanaf Jutland oversteken naar Funen. We verblijven de eerste drie nachten van onze vakantie in Odense. De stad van Hans Christian Andersen, die hier geboren is. Ons hotel dat naar de sprookjesschrijver is vernoemd - en hij was nog veel meer leren we later in het museum dat aan hem gewijd is - ligt zeer centraal. De ideale plek om de op twee na grootste stad van Denemarken te ontdekken.

 Voordat we erop uitgaan genieten we ’s ochtends eerst van een heerlijk ontbijtbuffet met opvallend veel ‘groenvoer’ en fruit. Bij toeval staat er op het pleintje voor het hotel iemand van de lokale VVV met een karretje vol informatie over de stad. Alles blijkt met gemak te voet te bezichtigen. We slenteren door de straten naar Brandts Klaedefabrik - een oude kledingfabriek die is omgebouwd tot cultureel centrum en waar ook een aantal leuke boetiekjes en gezellige terrasjes te vinden zijn. We maken een boottochtje in ht park en bezoeken Sankt Knuds kirke en het Hans Christian Andersen Hus. De laatste is het museum waar je leert dat hij ook nog opera’s en biografieën schreef én bedreven was in de knipkunst.

 De oude klinkerrijke straatjes vol kleurrijke huizen en prachtige stokrozen zijn toch wel onze favoriet.

               

 

De volgende dag pakken we de auto om wat meer van de omgeving te zien. We rijden naar Fyns hoved. Het noordelijkste puntje van het schiereiland Hindsholm. Daar kun je een mooi rondje wandelen met prachtige vergezichten. De voorspelling is dat we het niet droog houden, maar het waait behoorlijk en dat is in ons voordeel. Geen spatje regen. Wel worden we getrakteerd op prachtige wolkenluchten. 

 

                       

 

Daarna rijden we door naar Stillinge Strand. Ik volg Brinja Kaaber die daar een koffiehuis/ijstentje runt al jaren op Instagram. En ja, als we dan toch in de buurt zijn... Om er te komen rijden we over de indrukwekkende Storebaelt brug waar het peloton van de Tour de France een paar dagen geleden nog overheen fietste. Het is een tolbrug en het betalen gaat niet helemaal soepel (zeker niet op de terugweg…), maar het lukt. Daar aangekomen blijkt dat we de buien die we eerder ontlopen zijn nu toch echt over ons heen moeten laten komen. Maar onze timing is prima, want we genieten van een lekkere wafel en een ijsje bij Brinja’s Cirkus Is terwijl we schuilen. Je loopt vanaf daar zo naar het strand. Best een mooi breed zandstrand en het zeewater is prachtig blauw. Erik heeft even gevoeld: het heeft ook een prima temperatuur. Het weer blijft echter dreigend, dus we keren terug naar Odense.

Op de dag drie genieten we een laatste keer van het lekkere ontbijt, branden een kaarsje in de kerk - de dag ervoor had ik geen muntje van 5 kronen - en gaan verder. We verblijven die nacht in het kleine dorpje Brobyværk in een zogenoemde Kro. Dit zijn traditioneel Deense herbergen die in de 12^de eeuw dienden als rustplaats voor vermoeide reizigers. Perfecte plek voor ons dus ;D

 

Op de weg daarnaartoe doen we slot Egeskov aan. Als ik Wikipedia mag geloven wordt het gezien als de best bewaarde waterburcht in Europa uit de Renaissancetijd. Het is gebouwd in 1554 en is inderdaad prachtig bewaard gebleven. Wij bezoeken zowel de burcht, waar de familie zelf ook nog woont, en de indrukwekkende tuinen eromheen. Wat een bloemenpracht. Ook zijn we getuige van een pauwenkuiken dat haar ouders kwijtraakt, omdat zij schrikt van het geblaf van een hond. Ze vliegt meters de lucht in, maar vindt geen houvast in de klimop en valt dus naar beneden. Gelukkig is ze oké en vindt moeders haar na een aantal minuten paniekerig rondlopen weer terug. Twee dagen ervoor zagen we ook al hoe een oma haar kleinzoon kwijtraakte na het boottochtje in het park, maar ze elkaar na tien hachelijke minuten ook weer terugvonden. In beide gevallen leefden ze dus nog lang en gelukkig.

 

        

 

Op de weg naar onze Kro stoppen we nog even bij de kerk van Horne. Uniek omdat het een rond schip heeft. Ook hier is de tuin weer zeer netjes onderhouden. Omdat we eigenlijk een beetje in de middle of nowhere zitten eten we ’s avonds in het restaurant van het hotel. Wat een prima keuze blijkt. En ik kan weer een limonade toevoegen aan mijn ik-probeer-zoveel-mogelijk-verschillende-limonades-lijstje. Tot nu toe is rabarber mijn favoriet en de citroenlimonade van Cirkus Is.

De laatste plek die we bezoeken op Funen is Faaborg. Niet een must see wat ons betreft. Maar we scoren er wel stokrooszaadjes. Bij een huis waar exemplaren in allerlei kleuren voorstaan, staat een tafeltje met zakjes zaad en een kistje waarin we het geld kunnen achterlaten. Daarna rijden we door naar Billund. Jawel, het stadje van de lego. Maar dat ligt op Jutland, dus dat komt de volgende keer.